И СПОРЕД БУГАРСКИТЕ ИСТОРИЧАРИ-АНТИЧКИТЕ МАКЕДОНЦИ НЕ БИЛЕ ГРЦИ!

• Наспроти небулозните тврдења на нашите бугаромани дека античките Македонци биле Грци, најистакнатите бугарски историчари децидно потврдуваат дека античките Македонци биле различен народ од Грците!
• Териториите на денешна Бугарија и на Грција долго време се наоѓале под македонска власт!

Во овој напис ќе презентираме податоци, според кои, ќе видиме дека за најистакнатите бугарски историчари нема никакви дилеми дека античките Македонци биле Грци. На ова ме поттикнаа два скорешни моменти.

Првиот момент е неодамна објавеното писмо во Македонско Сонце од бугарската државјанка Десислава Минчева од Софија, во кое таа, негирајќи ја македонската нација, помеѓу другото, тврди дека античките Македонци биле - Грци (!?).

Вториот момент се малубројните македонски бугаромани, кои го тврдат потполно истото. За овие јаничари е сосема разбирливо што за негација на македонската нација тие ги прифаќаат и великобугарските и великогрчките хипотези. Ваквото нивно однесување воопшто не ми е чудно (треба да се заработи за лепче... пардон - за левче!), а кутрите барем во полемиките што ги имаа со мене, гледам дека немаат поим од бугарската (т.е. сопствената) историја и етногенеза, а се прават поголеми Бугари од Бугарите. Просто човек да не знае дали да ги осудува или да ги жали.

Но, горенаведената госпоѓа (или госпоѓица), како бугарска државјанка, барем требала да го знае тоа што го пишуваат истакнатите бугарски историчари во врска со античко-македонската историја.

ПРОФ. АНГЕЛОВ ПИШУВА ЗА АНТИЧКИТЕ МАКЕДОНЦИ

Во контекст на сето ова предлагам да го спомнеме еден од најпознатите бугарски историчари Проф. Д-р Димитар Ангелов.

Во неговиот обемен труд Образуване на бÍлгарската народност, (Софија, 1971), овој историчар ја опишува етногенезата на бугарскиот народ. Како прв етникум од кој е составен бугарскиот народ, тој ги споменува Тракијците, како први познати жители на Бугарија, за кои постојат пишани податоци.

Опишувајќи ги соседите на Тракијците, на стр. 50 од својата книга, Проф. Ангелов, сосема јасно ги опишува античките Македонци како западни соседи на Тракијците. Притоа, тој ги опишува античките Македонци како најдоминантно население во Македонија (заедно со Пеонците, кои подоцна се претопуваат со античките Македонци). Во врска со ова Проф. Ангелов пишува:

На југ соседи на Тракијците биле Елините... На запад Тракијците граничеле со редица илирски племиња, кои во И век п. н. е. го населувале целиот северозападен дел на Балканскиот Полуостров... Западни соседи на Тракијците биле и редица македонски племиња, кои во првото илјадалетие п. н. е., населувале голем дел од денешна Македонија и кои во В. век п.н.е. создале една прилично силна држава, чиј прв владетел бил Пердика. Во однос на етничкото потекло на Македонците, постојат различни мислења. Некои истражувачи сметаат дека тие биле Грци или сродни со Грците, но поверојатно е да се прифати мислењето според кое тие биле самостоен етнос... Освен македонските племиња, западни соседи на Тракијците биле и пеонските племиња, кои во првото илјадалетие п. н. е. исто така населувале еден дел од Македонија (подвлекувањата се мои, з. м.)

Значи, Проф. Ангелов, спомнувајќи го фактот дека Тракијците претежно живееле на територијата на денешна Бугарија, ги споменува и Македонците како нивни соседи и за истите сосема оправдано тврди дека не биле никакви Грци.

Имајќи го предвид огромниот углед и авторитет што овој професор го ужива во Бугарија, неговиот став може да се смета и како официјален став на бугарската историографија. Со ова македонските бугаромани, којзнае по кој пат, се ставени во трагикомична состојба - истовремено ја величаат (но и негираат) официјалната бугарска историографија (барем кога е во прашање етничката засебност на античките Македонци во однос на Грците).

Инаку, во продолжение на својата книга (стр. 52 и 53), Ангелов дава децидни податоци во врска со бројната состојба на Тракијците, за кои децидно повторува дека живееле претежно на територијата на Бугарија, како соседи на Македонците:

Се претпоставува дека во периодот на завладувањето на Балканскиот Полуостров од страна на Римјаните, бројот на Тракијците во балканските земји ја достигнал бројката од околу 900.000 души. Притоа поголемиот дел (околу 600-700.000 души) ја населувале областа на југ од Стара Планина, додека на територијата помеѓу Морава, Дунав Црно Море и Стара Планина, живееле околу 150-200.000 души.

ГРЦИЈА И БУГАРИЈА БИЛЕ ОКУПИРАНИ ОД МАКЕДОНИЈА

Од овој податок може да се извлече заклучокот дека дури и ако имало Тракијци во Македонија, нивниот број бил незначителен во однос на огромното мнозинство Тракијци во Бугарија, посебно во периодот до римските навлегувања на Балканот (но и подоцна). Впрочем, за ова сведочат и бројните македонско-тракиски војни од тие времиња, а сето ова претставува значаен податок во утврдувањето на етногенетските разлики помеѓу Македонците и Бугарите, штом уште во тоа време во овие две земји живееле различни етникуми.

Тракиско-македонските војни детално се опишани во повеќе бугарски книги. За оваа прилика ќе ја споменеме книгата ИсториÔ на БÍлгариÔ (Софија, 1954 год. Прв том), во која исто така се опишани овие војни. На стр. 28, од оваа книга пишува:

Распаѓањето на Одринското царство во голема степен ги олеснило дипломатските и воени походи на Македонците, и тоа најпрвин, источно од Места, а потоа и во земјите помеѓу Егејот, Балкан и Црно Море (без Византија). Завојувачката дејност на Македонците во времето на Филип ИИ во нашите земји се развивала напоредно со извесна колонизација и градежна дејност... Но македонската власт во Тракија... не пуштила и не можела да пушти длабоки и стабилни корени. Уште по смртта на Филип, неговиот син Александар Велики, пред да го почне походот на исток,бил принуден да ги смирува тракиските племиња во денешна северна Бугарија. Но, ниту операциите на Александар во денешните бугарски земји не можеле трајно да го скршат отпорот на слободољубивите Тракијци против македонските завојувачи. Големото востание на Тракијците против Македонците (330-331 год.), било толку значајно, што им дало сигнал и на Грците да востанат против Македонија и им создало сериозни грижи на оние македонски военоначалници, на кои Александар им ја доверил воената администрација на своите балкански владенија...

Во продолжение на оваа книга е спомната бруталноста со која Македонците владееле во окупираната, од нив, тогашна територија на денешна Бугарија. Во врска со ова пишува:

Бруталниот режим, востановен и поддржан во нашите земји од страна на Лизимах, кој бил еден од генералите на Александар, ги направил македонските завојувачи уште поомразени, не само среде домородното тракиско население, туку и среде грчките колонисти по крајбрежјето на Тракија.

Значи, не само што и овде античките Македонци се јасно издвоени од Грците (а така е и во други бугарски книги), туку гледаме и дека помеѓу нив постоела голема омраза. Омраза постоела и помеѓу Македонците и Тракијците, како доминантни етникуми во Македонија и во Бугарија. Исто така од досега изложеното видовме дека тогашните жители на Бугарија и на Грција, одвај успеале да си ги ослободат своите земји од окупацијата што им ја наметнале Македонците, што е дијаметрално спротивно од денешнава состојба.

Ваквата етничка различност во Македонија и во Бугарија продолжила и до периодот на Големата преселба на народите. Во овој период Римјаните почнале (посебно во Бугарија) да населуваат припадници на други небалкански племиња. Сепак, во периодот на Големата преселба на народите, с# уште најдоминантни жители во Македонија биле античките Македонци, а во Бугарија - Тракијците (без разлика што и од едните и од другите имало елинизирани и романизирани елементи).

Подоцна Тракијците на територијата на денешна Бугарија биле жестоко тероризирани од Римјаните, а потоа и од Бугарите (Бугаро-азијатите). Сепак, според денешната бугарска историографија, Тракијците подоцна се претопиле со Бугаро-азијатите и со т.н. бугарски Словени (Анти), создавајќи ја на тој начин етничката основа за денешната бугарска нација.

Но, според други тврдења оние Тракијци, кои не се претопиле во бугарската нација и денес живеат во Бугарија како компактна етничка целина.