МАКЕДОНСКИТЕ БОГОВИ БИЛЕ ПРИСВОЈУВАНИ ОД ГРЦИТЕ

Постоењето на македонски богови со "грчки имиња" е резултат на чист фалсификат на овие имиња! За првпат изнесуваме докази дека грчките антички историчари ги погрчувале и фалсификувале имињата и на тогашните: либиски, египетски, картагински, индиски, персиски и други божества!

Дионис, Музите и Орфеј биле македонски божества. Спомнуваме неколку македонски божества, кои воопшто ги немало кај Грците. Спомнуваме и македонски божества со грчки имиња, но со македонски епитети (како на пример: Македонскиот Арес и сл.). Оттаму, некој можеби ќе забележи дека ова сепак биле само грчки божества, на кои, Македонците само им ставале свои епитети, но дека тоа не мора да значи дека тие божества биле македонски. Што ако Грците спомнувале "македонски Арес", кога сепак се работи за Арес, а Арес е "грчки бог", зарем не? За да одговориме на овие забелешки, ќе се послужиме со компаративен преглед на нарекувањата на божествата на останатите народи со кои тогашните Грци доаѓале во допир. Ако се погледне описот на овие божества во тогашните грчки хроники, секаде ќе се забележи дека и нивните имиња се грцизирани. Но, да го објасниме ова со неколку примери.

Д-р Наде Проева во својата книга "Студии за античките Македонци" (Скопје, 1997, стр. 157), нуди еден многу интересен пример. Таа приложува докази дека античките Грци дури ги погрчувале и имињата на туѓите божества, коишто немале никаква врска со грчката митологија. Како доказ за ова таа приложува компаративен преглед на еден оригинален картагински документ и на неговиот превод на грчки јазик, направен од Полибиј во 215 година пред Христа. Притоа, во грчкиот превод на овој документ, сосема јасно се забележува дека имињата на семитските богови што ги славеле Картагинците, не само што не се претставени со нивните оригинални имиња, туку и се заменети со имињата на грчките божества(!?).Уште поинтересен е случајот со Херодот. Пишувајќи за Арапите, тој тврди дека нивни најважни божества биле Бахус и Уранија (!?), што секако дека воопшто не одговара на вистината. Но, во продолжение, самиот Херодот си опонира себеси. За Арапите тој објаснува дека: "Бахус на нивниот јазик го викале Оротал, а Уранија, Алилат".Значи, овде не станува збор за никакви Бахус и Уранија, туку за арапските божества Оротал и Алилат, коишто Херодот (со цел да им ги приближи на грчките читатели), самоиницијативно ги преименувал Бахус и Уранија. Тоа е феноменот на Интерпретато Граеца. Тоа е исто како кога во денешниве странски приказни, што нашите стари им ги раскажуваат на своите внуци, странските топоними (но и други називи), раскажувачите самоницијативно ги заменуваат со домашни, со цел да им ги направат поблиски на децата. Притоа се води сметка домашниот поим, барем приближно, да асоцира на странскиот. На пример, ако се работи за голем град, тогаш тоа е Скопје, ако се работи за река, тоа е Брегалница и сл. Исто така правел и Херодот (но и сите останати антички хроничари). Во случајов, арапските божества Оротал и Алилат го потсетувале на неговите Бахус и Уранија и тој така им ги претставил на своите читатели, иако тие биле нешто сосема различно.

Продолжува.