ЧУВСТВОТО НА МАКЕДОНСКАТА ЕМИГРАЦИЈА ВО 19 ВЕК

1879 - Македонската емиграција во Турин Северин (Романија) преку настојништвото на македонското друштво во градот испраќа парични прилози за Македонското (Кресненско) востание. Писмото е пишувано од страна на Македонските емигранти кои немаат дојдено во допир со бугарската фанариотска пропаганда и нивните патријаршиски училишта во Македонија. Разликите се очигледни:
"7 Јануари 1879 Свепрепреосвесенејсему Г. митрополиту Натанаилу и Кирилу и свима Македонцима кое се налазу на бојноме пољу. Васега поверенога избранога човека, од славнога комитета по имену Г-н Илија Крстов, иначе жупан, роден в Струга, кој е принел вашите рукописани ви писма за Турну Сеферину, и свима Македонцима които подбуздавате за народната ни свобода испод турскога ига или јармом, кој стенје од песто лета па и до денес, ама видимо денес да смо остали од свију славјански народи најзад за нашето ни освобождение и видимо да смо на Берлински конгрес изоставени од славна Европејска комисија која е послата в Македонија да устројава некакви закони и сама за себе да остави Македонија под Отоманскога гувернатора. За ото треба да покажеме целе оне европејске комисије колко пати са век дадени турски реворми под гаранција еврепејска. Не знамо ли ми педесет и четврто лето кад е велика славна Русија воевала против пет велике силе за освобоздението на Полубалкански Остров, па и онда су дати реворме од свиу сила и опет Отоманска порта ние нисо испунила са ниовом андминистрациом, па до хилјадо осамстотин и седамдесет и седме године каде сасвим дигла се турска орда и ненасити Черкези да сатару сасвим славјански елемент кои зиви на Полубалкански Остров. Па се тог дана велика славна Русија диже и великиј государ Александар Николаевич се целом неговом семејством и неговом храбром војском, уге у Полубалканском острову да ослободи свиу балкански народи на Балканском Полуострова зивееки. Али нама Македонцима, на залост остана на Берлинскија конгрес, кој е бија највеки противник енглескија дипломатин Г-н Сализбури и Г-н Бинкосвилд и Г-н Андрасиа дипломатина на аустриската империја. Заото нама сега ништо не преостае него треба да се дигнемо сичките Македонци противо нашите непријатели и да пролеимо крвта за освобождението ни, за да види цела Европа да смо народ достојни да примимо свободата и да постанему у реду мегу изобразенога света, са нашата ни администрација. У остало треба да доказемо целе европе на јавност с оружјето у руки свобода – свобода, смрт или живот. Зато умолјавамо Македонскога Централнога Комитета да би задоволјни били са овом насом малом могукностом, кои се налази у Турну Сеферину за овога првога пута, а у будуки ке мо се више потрудеити, а имена нихова кои су прилозили зарад свободата народна ке те видит у прилозеноме списку. 7 јануари 1879 год Турну Сеферину (печат) Цленовно друство Турну Сеферину Г. Коста Христов из Охрида Г. Илија Поп Јовцев из Скопје Г. Јанко Секулов вевцанин" (во продолзение останатите членови на друштвото) (Б'лгарски Патријарх Кирил, С'противата сресту Берлинскија договор, софија, 1955, стр. 158-159 (док.34)).